“Μα καλά, όλα αυτά τα έχεις διαβάσει?”. Χαζή ερώτηση, σαν να ρωτάς την Ιμέλντα Μάρκος αν έχει φορέσει όλα τα παπούτσια της. Όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν πως μια βιβλιοθήκη από την οποία έχεις διαβάσει όλα τα βιβλία, είναι μια νεκρή βιβλιοθήκη. Η αναγωγή των πάντων σε χρήμα και η λογική της εγκράτειας – δηλαδή της λιτότητας – που άλλοι θα ονόμαζαν “καταναλωτική σύνεση”, δε λειτουργεί και τόσο καλά με τα βιβλία. Πάντοτε αγοράζεις 10 και διαβάζεις 5, ενώ τα υπόλοιπα μπαίνουν στα ράφια για να βγουν ξανά σε μια απροσδιόριστη στιγμή στο μέλλον, εν πολλοίς τυχαία, ως απάντηση σε κάποιο εξωτερικό ερέθισμα. Ή εναλλακτικά όταν με κάποιον μυστικιστικό τρόπο σου μαγνητίζουν το χέρι απαντώντας στο αιώνιο ερώτημα “Και τώρα τί να αρχίσω?”. Αυτή είναι η μία πλευρά. Από την άλλη, ποτέ μου δεν καταλάβαινα τους “συλλέκτες” σπάνιων εκδόσεων ή “κλασσικών” έργων. Δε θα αγόραζα ποτέ ένα βιβλίο με σκοπό να το έχω, μόνο με σκοπό να το διαβάσω, παρόλο που κάποια από αυτά τα βιβλία μου δεν θα τα διαβάσω ποτέ. Ούτε τα προσέχω ιδιαίτερα τα βιβλία μου. Το μόνο που δεν κάνω είναι να τα υπογραμμίζω κατά τα άλλα τρωγοπίνω επάνω τους, τα ανοίγω απότομα προκαλώντας φθορά στο δέσιμο, ξεχνάω πολλά από αυτά σε σκονισμένες γωνίες, γίνονται κρεββάτι του γάτου και αρκετές φορές δανείζονται χωρίς επιστροφή.
Αυτό που ίσως να παραξένευε τους περιστασιακούς χρήστες βιβλίων και όχι τους βαριά εξαρτημένους σαν και μένα, είναι το γεγονός πως η ενασχόληση με τη βιβλιοθήκη είναι πολύ πιο περίπλοκη διαδικασία από την ακολουθία “κατεβάζω από το ράφι – διαβάζω – επιστρέφω στο ράφι”. Τα παλαιότερα χρόνια αυτό που κάναμε ήταν να “τακτοποιούμε” τις βιβλιοθήκες μας. Γεμίζαμε τα πατώματα, εμποδίζοντας κάθε άλλη φυσιολογική δραστηριότητα μέσα στο σπίτι, και “τακτοποιούσαμε” ξανά τα βιβλία ανάλογα με τη θεματική ή αλφαβητικά ή με το μέγεθος ή πιο συχνά με κάποιο συνδυασμό των τριών αυτών χαρακτηριστικών. Φυσικά νεκρή βιβλιοθήκη δεν είναι μόνο αυτή της οποία έχεις διαβάσει όλα τα βιβλία. Νεκρή βιβλιοθήκη είναι και η τακτοποιημένη βιβλιοθήκη. Οπότε πολύ σύντομα – μετά από επίσκεψη κάποιου φίλου ας πούμε που έκανε το λάθος να ρωτήσει για κάποιο βιβλίο και το ένα έφερε το άλλο με αποτέλεσμα να κατεβάζεις 30-40 βιβλία από τα ράφια – η βιβλιοθήκη ζωντάνευε, δηλαδή γινόταν και πάλι αχταρμάς.
Μετά προέκυψαν εργαλεία τύπου MS Access, ή κανονικοί SQL Servers για τους γνώστες του αντικειμένου ή και απλά φύλλα Excel και πολλοί προσπάθησαν να καταλογραφήσουν τη βιβλιοθήκη τους με αυτόν τον τρόπο, τις περισσότερες φορές χωρίς να φτάσουν ποτέ στο τέλος, αφού η διαδικασία ήταν επίπονη και εκνευριστική και το αποτέλεσμα αμφίβολο και εν πολλοίς άχρηστο. Ένα απλό search είχες στη διάθεσή σου και τίποτα παραπάνω. Το μόνο που προσέφερε αυτή η διαδικασία ήταν η εκ νέου γνωριμία με τα πιο “δύσβατα” σημεία των βιβλιοθηκών μας και συνήθως ακολουθούσε μια περίοδος ανάγνωσης πολύ περίεργων πραγμάτων – που ήταν και η μόνη θετική συνέπεια της όλης “αναστάσωσης”. Το διαδίκτυο και η διάδωσή του τελικά έφεραν τη λύση στο πρόβλημα “τι κάνω με τη βιβλιοθήκη μου όταν δε διαβάζω” και μας έφερε πραγματικά χρήσιμα εργαλεία, τουλάχιστον για να ξέρουμε ανά πάσα στιγμή ποια βιβλία έχουμε. Σταδιακά οι αντίστοιχες υπηρεσίες άρχισαν να προσφέρουν απίστευτες δυνατότητες καταλογράφησης και ταξινόμησης ενώ άρχισαν να χτίζονται και διαδικτυακές κοινότητες με σημαντικότερη όλων αυτή του librarything.com – το facebook των βιβλίων – όπου πλέον κανείς μπορεί να συζητήσει, να συμμετάσχει σε ομάδες ανάγνωσης και φυσικά να ανακαλύψει βιβλία που αλλιώς δε θα περνούσαν ποτέ μπροστά από τα μάτια του. Και όλα αυτα δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν, αφού στο LT πληρώνεις άπαξ ένα μικρό ποσό για να μπορείς να καταλογραφήσεις πάνω από 200 βιβλία. Αυτό που έλειπε όμως από όλες αυτές τις διαδικτυακές γειτονιές ήταν οι ελληνικές εκδόσεις.
Πριν ένα μήνα περίπου είδα ένα σημείωμα του – σχεδόν φίλου μου πια (τουλάχιστον έτσι το νοιώθω εγώ) – Παναγιώτη Σιδηρόπουλου στο group του facebook με τους αναγνώστες στα ΜΜΜ όπου μας καλούσε να δοκιμάσουμε το bookia.gr, μια φιλόδοξη προσπάθεια να φτιαχτεί μια ανάλογη υπηρεσία για τις ελληνικές εκδόσεις. Συνδεδεμένη με τη βάση του ΕΚΕΒΙ, δίνει δυνατότητες ταχύτατης καταλογράφησης βιβλίων, συνδέει τους αναγνώστες μεταξύ τους, προσφέρει πλατφόρμα για συζήτηση πάνω στα βιβλία και όπως φαίνεται αναπτύσσεται από ανθρώπους γεμάτους μεράκι. Χρειάζεται χρήστες. Στηρίξτε το.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου