Και ενώ στην κεντρική πολιτική σκηνή ανεβαίνει μια οπερέτα-μπούφα, με πρωταγωνιστές που δεν "τα λένε", άχρωμοι, μερικοί με τις 200 λέξεις τους, άλλοι με περισσότερες αλλά κενές περιεχομένου, στις δικές μας περιφερειακές σκηνές ακόμη κάνουμε πρόβες. Και εδώ οι ηθοποιοί δεν φαίνονται να έχουν και πολύ ταλέντο (πλην ελαχίστων, αλλά εξαιρέσεων) και οι επίδοξοι σκηνοθέτες, προσπαθούν να ανεβάσουν το έργο δια της διαβολής των αντίπαλων ηθοποιών, χωρίς οι ίδιοι να έχουν ιδέα για το τι πρέπει να παιχθεί ή το αγνοούν επιδεικτικά, γιατί έτσι βολεύονταν τόσα χρόνια.
Συγγνώμην Πιραντέλο, αλλά το "απόψε αυτοσχεδιάζουμε", εξαιρετικό έργο, εδώ έχει μόνο κακέκτυπα.
Και εξηγούμαι: Μέχρι στιγμής ο δρόμος προς τις δημοτικές εκλογές είναι σπαρμένος με ...ονόματα και με καλές προθέσεις. Τα κουτσομπολιά και η διαβολή ακολουθούν. Όμως όλα αυτά δεν οδηγούν πουθενά. Η ανταλλαγή πυρών πάνω από ένα πεδίο που ζητά απαντήσεις στα προβλήματα του, δεν βοηθά κανέναν. Και κυρίως τους πολίτες που πρέπει να αποφασίσουν. Αυτός ο τρόπος "αντιπαράθεσης" είναι η κλασσική μέθοδο ψηφοθηρίας των κολλητών, των ευνοημένων, του Δροσερού και όλων των σχετικών μεθόδων. Πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για το τι θέλει και τι χρειάζεται η πόλη και η περιφέρεια της.
Υπάρχουν δύο τύποι προβλημάτων, ανάλογα με την διαδικασία λύσης τους. Αυτά που δεν θέλουν χρήματα (ή πολύ λίγα) και αυτά που χρειάζονται ευρύτερους και μακροχρόνιους σχεδιασμούς και κυρίως χρηματοδότηση. Για τα δεύτερα-πέρα από την κεντρική επιχορήγηση με τα διάφορα προγράμματα-πρέπει ο νέος δήμος να ανακαλύψει νέους, ίδιους πόρους. Να απαλλαγεί πρώτα από τα φορτία του παρελθόντος (επιχειρήσεις-φαντάσματα ή τελείως αποτυχημένες, πάρκινγκ ημετέρων) και να φροντίσει να εισπράξει αυτά που πρέπει.
Στα πρώτα περιλαμβάνεται μια σωστή κυκλοφοριακή διευθέτηση της πόλης. (Εμμένω σε αυτό το ζήτημα, διότι είμαι πεισμένος ότι η λύση του θα βοηθήσει πολλαπλά την πόλη...επιχειρηματικά, τουριστικά, περιβαλλοντικά). Υπήρχε, νομίζω, μια μελέτη-γεφύρι της Άρτας -από το πανεπιστήμιο. Δεν ξέρω τις προτάσεις της, αλλά με βάση αυτήν , ίσως, πρέπει να ανοίξει η συζήτηση τώρα, ώστε οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν να είναι έτοιμες από την καινούρια χρονιά. Σ αυτό το κομμάτι περιλαμβάνεται και η παλιά πόλη. Η παλιά Ξάνθη είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα για όλους μας, που καταφέραμε να το μετατρέψουμε σε μειονέκτημα και πόλο αντιδικίας. Όταν η δημοτική αρχή δεν έχει μια σταθερή θέση για το εξαιρετικό αυτό κομμάτι της πόλης μας (και αυτό ισχύει διαχρονικά, γιατί δυστυχώς ποτέ δεν ήταν επιλογή των Ξανθιωτών η διατήρηση του, επιβλήθηκε ευτυχώς από τα πάνω, όσο και αν κόπτονται για το αντίθετο διάφοροι σήμερα),με τις ανακόλουθες αποφάσεις της, οδήγησε σε μια κατάσταση που δεν είναι ούτε προς την μια, ούτε προς την άλλη κατεύθυνση.Η παλιότερη επιθυμία ενίων κατοίκων της περιοχής να κτίσουν και εκεί πολυκατοικίες ευτυχώς δεν ευοδώθηκε. Σήμερα πρέπει να αντιμετωπισθεί με διαφορετικό τρόπο η χρήση της.
Ήπια επιχειρηματικότητα εντός της, σεβασμός στους κατοίκους που μένουν εκεί , απαγόρευση κυκλοφορίας (θυμάμαι την "μπλε ζώνη" όπου ολόκληρο το κέντρο του Στρασβούργου ήταν απαγορευμένο για την κυκλοφορία του ΙΧ και το γυρνούσες με ηλεκτρικό τρενάκι),αναδιαμόρφωση και σωστή οργάνωση των "γιορτών παλιάς πόλης" που έχουν ξεστρατίσει.
Με την πολεοδομική ισοπέδωση της χώρας, αυτή η διαφορετική οικιστική εικόνα, όσο θα περνάει ο καιρός θα γίνεται και πιο ελκυστική, όχι μόνο για ντόπιους αλλά και για ξένους τουρίστες. Πρέπει να γίνει σοβαρή προσπάθεια για την παλιά πόλη. Να γίνει ένας τόπος αναπόλησης, ξεκούρασης, αναψυχής και ιστορίας. Δεν χρειάζονται λεφτά γι αυτό. Μεράκι και ειλικρινής αγάπη μόνο. Και όχι πολιτικά τερτίπια. Θα επανέλθω.
Σ.Σαρακενίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου